σταυροθολοκτισμένος

-η, -ο / σταυροθολοκτισμένος, -η, -ον, ΝΜ

αυτός που είναι κτισμένος με σταυροθόλια που έχει σταυροθόλια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σταυρός + θόλος + κτίζω].